"Ailenizi birbirine bağlayan şey, kan bağı değil, birbirinize vereceğiniz saygı, sevgi ve güven olacaktır."
R. Bach
Bir çocuğun gelişiminde anne ne kadar önemliyse baba da o kadar önemlidir. Annenin çocuğuyla güvenli bir biçimde bağlandığı bir yerde mutlaka anneye destek olan onu anlayan bir baba vardır. Anne çocuk ile ilk bağlanmayı kurarken aynı zamanda babayla da bir bağlanma geliştirir. Bu bağlanma annenin bağlanmasından biraz farklıdır. Anne çocuğun birincil ihtiyaçlarını karşılarken baba da duygusal ve gelişimsel ihtiyaçlarını karşılayacaktır.
Babanın bu anlamda çocuğun gelişiminin ilk yıllarındaki rolü daha çok anneye destektir. Bu destek dolaylı olarak çocuğun farkında olacağı alanlara uzanacaktır. Çocuk önce anneyle bağlanma geliştirdikten sonra babayla da bir ilişki geliştirir. İlk zamanlar anne üzerinde kurduğu ilişki babanın ilgisi çerçevesinde hızlanır ve ayrı bir ilişki olur.
Bu bağlamda babanın rolü daha çok çocuğu hayatı öğrenmesi, bazı becerilerinin gelişmesini ve mantık kabiliyetinin ilerlemesi ile ilgilidir. Baba çocuğuna sabretmeyi, sevmeyi ve anlayışlı olmayı öğretecektir.
Babanın çocuğuna göstereceği sevgi yukarıdan, buyurgan bir sevgi olmamalıdır. Babanın sevgisi korkutan bir sevgi de olmamalıdır. Babanın sevgisi çocuğu destekleyen, olumlayan, motive eden ve yeterlilik duygusu veren bir sevgi olmalıdır.
Baba çocuğuna “Seni seviyorum” derken, “Sende herkesi seviyorum”, seninle bütün evreni seviyorum demektedir. Bu anlamda annenin sevgi cümlesi ile babanın sevgi cümlesi anlam olarak farklılık gösterir.
Annedeki duygusal destek vermenin karşılığı babada kendini gerçekleştirme ve çocuğu geleceğe hazırlama olarak kendini gösterir. Baba bu çerçevede çocuğu dünyaya hazırlayan, sosyalleşmesine önayak olan bir görevdedir.
Babanın başka bir özelliği de çocuğun duygusal ihtiyaçlarına cevap vermektir. Çocuktan gelecek bu sorunlar daha çok çocuğun başkalarıyla ilişkisi ile ilgilidir. Baba, çocuğun çevresine ve dünyaya adapte olmasına ve bu anlamda duygularını ifade etmesine yardımcı olur.
Babanın varlığı daha çok çocukluktan yetişkinliğe geçildiği esnada güvenli bir geçiş yapabilmesini sağlamaktır. Babanın bu varlığı çocuğun kendini tanımasına yardımcı olacak bir sistemin kurulmasına destek sunar. Babanın, özellikle ergenlik döneminde çocuğuyla kuracağı ilişki, çocuğun bu zor dönemi daha kolay geçirmesini sağlayacaktır.
Babanın başka bir görevi daha vardır. Özellikle annenin çocukla ilgili yardıma ihtiyaç duyduğu ilk yıllarda babanın destek sunması önemlidir. Babanın anneye sunacağı bu duygusal destek anneye kendini iyi hissettirecek ve çocuğa dolaylı bir mutluluk olarak yansıyacaktır. Aksi durumda anneyle baba arasındaki tutarsız davranış çocuğu da olumsuz etkileyecek ve çocuk kendini güvende hissetmeyecektir.
Çocuğuna sevgisini uygun bir şekilde ifade eden baba kendisinde katı ve yabani hislerini uysallaştığını fark eder. Hayat baba için daha anlamlı hale gelmiştir. Sevgi açlığını çocuğuyla gideren baba kendi babasının da değerini daha iyi anlar.
