Türkiye ekonomisini en iyi özetleyen bir gösterge “işsizlik rakamları.”
Rakamlar ortada. İşsizlik aldı başını gidiyor. Gidişat tam da bu. İşsizlik hızla artmaya devam ediyor. Görünen O ki artmaya da devam edecek.
Büyüme göstergeleri geçmişte olduğu gibi düşük çıkmadı. Ekonomi 1 yıldır, büyüme sürecine giremedi. Ortaya çıkan durum Türkiye’nin tarihinde görmediği bir bunalımı da beraberinde getirdi. Artık yeni bir gerçeğimiz var. “Uzun süreli işsizlik”
“1 yıldan uzun süredir iş arayıp bulamayanların sayısı ilk kez 1 milyonun üzerine çıktı.” Bir de bu işsizler işsizlik maaşından da yararlanamıyor. Çünkü 300 gün sınırı var. Koskoca işsizlik fonu işsizlere çalışmıyor. Allah‘ım bir insan nasıl bu kadar süre işsiz kalır? Bu insanlar bu kadar süre ne yerler ne içerler? Evinin geçimini nasıl sağlar.Evine, hanımına, çocuğuna nasıl bakar? Aman Yarabbi… Sen bizi muhafaza eyle…
Bunun sonu ‘ekonomik’ değil;‘Sosyal Kriz’
* * *
Bu zor dönemde, İŞKUR’da işsizlere çare olamadı. 2017 yılında Türkiye’de kuruma başvuran işsiz sayısı, 2 milyon 599 bin 292 iken, 2018 yılında bu sayı yüzde 35 arttı. Rakamlar gösteriyor ki, 2018 yılında dakikada 7 kişi işsiz kaldı. 2003 yılında 587 bin 479 olan kayıtlı işsiz sayısı 2018 yılında gelindiğinde yüzde 497 arttı. İŞKUR kayıtlarına göre toplam kayıtlı işsiz sayısı 3 milyon 509 bin 603 oldu. Böylece kayıtlı işsiz sayısı Cumhuriyet döneminin en yüksek seviyesine ulaşmış oldu.
Demek ki; bunca yıl boşa geçmiş. Maalesef, istihdam yaratmada da sınıfta kalmışız. İnsan gücümüze iş alanı sağlamada yetersiz kalmışız.
DİPLOMALI İŞSİZLİK YÜZDE BİN 968 ARTTI
Her 100 işsizden 21’i üniversite mezunu oldu. “Mantar gibi çoğalan üniversitelerden mezun olan, Üniversiteli kayıtlı işsiz sayısı çığ gibi büyüdü. 2003 yılında 36 bin 444 lisans ve/veya ön lisans mezunu kayıtlı işsiz varken, bu sayı 2017 yılında önce 616 bin 760’a, 2018 yılında ise Cumhuriyet tarihinin en yüksek seviyesi olan 753 bin 767’ye ulaştı. 16 yılda diplomalı kayıtlı işsiz sayısındaki artış yüzde bin 968 oldu”
Onlarca hatta yüzlerce üniversite açıldı sonunda bu mu olacaktı? Üniversite, işsiz kalmak için mi okunur oldu? Alınan diplomanın bir anlamı kalmadı. Üniversitelerin, yüksek liseden bir farkı yok.
Üniversiteli olmak, iş sahibi olmayı garanti etmiyor. Sadece var olan işsizliği erteliyor. Çözüm üretmek yerine işsizliği gizliyor. Üzerini örtüyor. Mezun oluyor Hopp, yine işsizler ordusuna yeni eleman olarak kayda giriyor.
İŞSİZLİK PATRONLARA YARIYOR
İşsizlik sorunu, sadece işsizleri değil; çalışanları da sürekli tedirgin ediyor, ürkütüyor. Her an işsiz kalma korkusu ile karşı karşıya bırakılıyor. Hal böyle olunca, ortaya ucuz emek ve işgücü çıkıyor. Bu da patronlar için bulunmaz bir nimet oluyor. Ucuz iş gücü, ucuz emek ayağına kadar geliyor. Zamlar aşağılara çekiliyor. Sosyal haklar kısıtlanıyor. “Elinizdekinin kıymetini bilin yoksa buna bile muhtaç kalırsınız” denilerek bastırılıyor. Bu derin sessizliğin derin çığlığı toplumu sindiriyor.
Ortak paydamız işsizlik, açlık, yoksulluk. İşte bu üçünün dini, dili, vatanı yok...!
