Herkesin ruhunda biriktirmiş olduğu enerji farklıdır. Sevgi ile tamamladığımız zaman sıralama doğru yapılmalıdır. İlk olarak (ben) sonra(ben ve biz) (çevre) ve (dünya)şeklinde bir çerçeve içine yerleştirilmelidir. Ben kavramı evliliklerde biz olarak düşünülmelidir... çünkü; sağlam bir zeminin oluşması mutluluğun paylaşılması ile anlam kazanır.
Mutlu bireyler huzurlu bir toplumu oluşturur. Sevgi adına harcadığımız emek yaşantımızın güven içinde devam etmesi için önemlidir. Geçmiş yıllarda arkadaş ve dost olduğuna inandığımız ancak uyumu yakalayamadığımız kişiler olmuştur.
Hayatımızda kimlerin gelip geçtiğini düşünmek yerine; şimdi yokluğumun kim farkında ? ilk neredesin sorusunu soran kim? kimlerle mutluyum? sorularının cevapları ile seçimlerimizi yapalım. Dostları kazanmak zordur; kaybetmek çok kolay anlamazsınız sessiz ve suskun terkeder. Dost özeldir bir tanedir, arkadaş çevresi çok daha esnek olur. Üzmemek ve üzülmemek adına doğru seçimler yapalım.
Toplumun genelinde; Kişilerin güzellik ve karizmatik olarak algıladıkları; görsel olarak yansıyan görüntüdür . Doğru olan seçim ise kalbe hitap eden duyguların kalbe dokunmasıdır uzun beraberliklerin sırrı aynı duyguları hissetmekle başlar. Kişilerin eksi davranışlarını zamanla düzeltirim düşüncesi doğru değildir çünkü değişim başkasında değil kendimizde uygulanır
Olumlu ve olumsuz davranışlar eşit olduğunda uyumu yakalamak için sabırla olgunlaşmasını beklemek en uygun zamanda doğru sonuca ulaşmanızı sağlar.Karşılıklı olarak öz eleştiri yaparken; hassasiyetle yaklaşmalıyız .
Fikir yürütmek ,sanıyorum şeklindeki düşünceler doğru tespit değildir?Zannetmelerle başlayan yorumlar kişileri değiştirmez. Aynı gökyüzüne bakıyor olabiliriz... ancak;bu anlamda başkasının hayatımızın kalitesini değiştirmesi mümkün değildir... çünkü; çiçek yapraktan ayrılmaz... ancak; saksıya odaklandığımız zaman; içindeki çiçeğin rengi kokusu ve ışığının bir anlamı olmayacaktır...hayatımız ve yaşadıklarımız bir bütündür saksıdaki çiçek misali ayrılmaz.
Sevgi nasıl bir yüce duygudur ki;bütün olumsuz duyguları karşısında eritebiliyor...kolay olanı seçelim; karşımızda ki;kişiyi bağışlamadan kendi içimizde affetmeden; asla mutlu olamayız...ve her günümüz bir önceki günden; daha umutsuz ve mutsuz geçecektir...
Sevmek; manevi olarak kazanmaktır...kalbimizin;hayata en özel ve güzel sarıldığı ;tek duygudur...yüce yaradan; insanları bu duygularla yaratmış... sevmenin ve sevilmenin; bu duyguları paylaşmanın; ayrıcalığını yaşamamız için yüreğimizde taşıdığımız sevgimizi; gözlerimizde anlatıp bir nota üzerine bin kelime yazdıracak duygularla anlatalım...hiçbir yanlış; hiçbir doğruyu; götürmüyor... çünkü;doğru olan düşünceler; gerçek sevgi ile yanlışı düzeltiyor... bakmak ve görmek arasındaki; farkı ertelemeden; yaşayalım...
SEVGİYLE KALIN?
