“Ne kadar küçük olursa olsun, bir insan bir insandır.”
Dr. Seuss
Beni böyle sev seveceksen olduğum gibi göreceksen
Yukarıda bir şarkıdan alınan söz tüm insanların isteyeceği bir gerçektir. Bununla birlikte çocuğun olduğu gibi kabul edilmeyi beklemesi yetişkinlerden biraz daha farklıdır. Çünkü çocuğu olduğu gibi kabul etmek, önce tüm varlığıyla anlayıp, içten sevmekle mümkündür. Anne babanın çocuğu eleştirmeden, olduğu gibi sevmesi çocuğun özgüvenini artırır. Özellikle sevdiği insanlar tarafından kabul edilmek çocukta olumlu duyguların gelişmesini sağlar. Babasının “çocuğum biz seni her şeyinle kabul ediyor ve tüm özelliklerinle seviyoruz” cümlesi çocuğun dünyasını renklendirir. Çocuğun ihtiyacı olan böyle cümleler çocuğun bireysel farklılıkların ortaya çıkmasını sağlar. İçindeki yaratılıştan gelen potansiyelin önünü açar.
Çocuğu olduğu gibi kabul etmenin bir yolu da onun tercihlerine saygı duymaktır. Kendi tercihlerine saygı duyulan çocuk değerli olduğunu hisseder. O da çevresindeki insanlara saygı duyar. Her şeyiyle kabul edildiğini gören çocuk kendini mutlu ve şanslı hisseden.
Büyük kızım dört yaşındaydı. Ayakkabı almaya gitmiştik. Eşim ve ben ayakkabılardan hangisini istediğini kızımıza sorduğumuz esnada tezgahtar beyefendi bize yaklaştı ve: “bu yaşta çocuğa tercihini soruyorsunuz tebrik ederim” dedi. Aramızdaki konuşmadan en çok etkilenen ve mutlu olan ise kızımdı. Kendini değerli hissetmiş ve başkalarının yanında bu değeri görmekten ayrıca mutlu olmuştu.
Çocuğu olduğu gibi kabul etmenin bir başka yolu da, çocuğun duygularını yaşamasına izin vermektir. Örneğin anne babalar çocuklarının olumsuz duyguların hemen engellemek isterler. Okulda öğretmenine öfkelenen ve bunu evde annesiyle paylaşan çocuk ilkin dinlenmek ister. Çünkü çocuk o an sadece anlaşılmak istemektedir. Anne baba çocuğu dinledikten sonra öğretmenin neden böyle yapmış olabileceğini çocuğun düşünmesine imkân vermelidir. Empati yapmasını isteyerek “eğer öğretmenin yerinde olsaydım bunu neden yapardın?” Sorusu çocuğa yöneltilmelidir.
Çocuğu kabul ettiğini göstermenin başka bir yolu da bireysel alanıyla ilgili fikirlerine saygı duymaktan. Örneğin kendi odasının dizaynı, düzeni ve eşyalarını yerleştirmesi çocuğa sorulmalı ve çocuğun isteği dikkate alınmalıdır. Anne babadan iyi bir ilgi ve anlayışı gören çocuk kendini yeterli hissedecektir. Ailede yeterlilik duygusunun temeli çocuğun fikrine saygı duyularak sağlanır.
Olduğu gibi kabul edilen ve bireysel farklılıklarına saygı gören çocuk herkesi olduğu gibi kabul etmeyi öğrenir. Sınıfta arkadaşlarının olumsuz farklılıklarıyla dalga geçmez ve onlara yardımcı olur. Olduğu gibi kabul edildiği için duygularını rahat ifade eder ve bu durum duygusal zekasının gelişmesini sağlar.
