Geçtiğimiz ay ki sayımızda Fenerbahçe’yi yenerek bir çıkış yakalayalım. Kaçan Balık büyük olmasın dedik. Dediğimiz gibi de oldu.
Fenerbahçe deplasmanından 3 puan ile şehre dönen takım oldu.
Sevindik,mutlu olduk.
Haklı olarak sevinç çığlıkları attık.
Coştuk….
Aman dikkat…
Aman haaa demeye kalmadan…İzmir’e uçtuk. Çıktık Göztepe karşısına 18. Dakikada Yasin ve 20. Dakikada Alpaslan Öztürk’ün’un meşin yuvarlak ile fileleri havalandırmasının ardından 2-0 mağlup durumda kaldı.
Geri 70 dakika boyunca Göztepe top çevirdi biz sahada izledik.
İzmir’den Kayseri’ye elimiz boş döndük.
Moraller bozuk. Sildik iki haftalık performansı kafamızdan.
Başladık kendi evimizde oynayacağımız Konyaspor maçı hazırlıklarına…
Saha, seyirci, şehir kenetlenmiş geldi Kadir Has stadyumuna….
Yine ilk yarı….
36. dakikada Yatabare ‘nin golü, 45. Dakikada Johnsson’un vuruşu ile yine 0-2 mağlup bir şekilde girdik soyunma odasına…
2. yarıda çıkartamadık kalemizde bulduğumuz iki golü…
Gitti ikinci üç puan…
Bedavadan….
Hemde altın değerinde 6 puan…
Fenerbahçe karşısında izlediğimiz Kayserispor ile Göztepe ve Konyaspor karşısında izlediğimiz Kayserispor arasında dağlar var.
Konu ise tamamen konsantrasyon eksikliği…
Ne Fenerbahçe galibiyeti ile zirveye çıkarız nede elde ettiğimiz iki mağlubiyetle dibe ineriz.
Ancak buna acilen önlem almalıyız.
Sanki Fenerbahçeye karşı galip gelmesek biz Göztepe ve Konyaspor maçlarını alırdık demek istemiyorum. Ama maalesef öyle görünüyor.
Şimdi sırada kara kartallar var.
Fenerbahçe maçı öncesi yaptığım çağrıyı yineliyorum.
Bir çıkış yakalayabilmemiz için bizim bu maçı mutlaka almamız gerek. Bu maçta takımı daha da rahat gözlemleyebileceğiz.
Sahaya çok ama çok farklı bir Kayserispor çıkacak.
Sanırım sıkıntı, galibiyet sonrası sevinci bir sonraki maça kadar sürdürmemiz.
Umarım sonraki maçlarda bunları yaşamayız.
Bu akşamki maçtan şehre 3 puanla dönme dileğiyle..
Başarılar Kayserispor.
