Betül Soydan'ın 4 Nisan 2014 tarihli yazısından alıntıdır...
Hayat?a ilk merhaba ile başladığımız,eğitimlerimiz de;aile,çocuk ve öğretmen üçgeni;ayrılmaz bir bütündür... Eğitim sistemimizde; yaşanan bir çok reform; olumlu olarak gösterilmiş olsa da; tercih karmaşası yaşanmıştır.Başarı beklentimiz ;her anne ve baba için, çocuklarımızın zirve noktasına; yakın olmasının altında; olmamıştır.Hayatımızın; en değerli varlıkları olan çocuklarımızın;hedeflerine ulaşmaları için hesabını;hiçbir zaman yapmadığımız,sonsuz bir emek veririz?
Gelecekleri ;için sınırsız imkanlar sunmamız;yeterli değil?temelleri ; çok sağlam olan; bir metod uygulamamız ; gerekiyor...her anlamda; o kadar önemli bir konu ki;kişilikli bireyler yetiştirmek? Okullarımız; ikinci planda kalıyor;çünkü;hayat okulu eğitimi; ailede çocukluk döneminde; başlıyor...
İnsanlar; içinde bulundukları ortamlar da;itibar sahibi olabilir...ancak;itibar zannettiği şeydir...Hayal ettiği fotoğraf da; kendini görmesidir,dışarda ;bir anda sahip olduğu; topluluktur? ve çığ gibi büyür...bir saat de;anlatılır? nasıl; bir konum da olduğumuz...zengin; orta veya şartları zorlayarak;verilen farklı hayat hikayelerimiz...yani;ışıltılı bir balondur; itibar,bazen; göz kamaştırır, bazende,hiç ilgi çekmez,oldukça sadedir...
İnsanların; yalnızca,itibar sahibi olmak yolunda ki;düşünceleri ne yazık ki;çocuklarına örnek olmak adına; atılan yanlış bir adımdır,karakter; sahibi olmak silinmez ve en önemli olanı; unutulmaz insanların çok değerli özelliğidir.İtibarınız; olsun yeter,şeklinde; yönlendirilen çocuklarımız;değerlerini, unutacak kadar maddi bir hırsla; yükselme çabası içindedirler...yalnız;alkışlayacağımız hiçbir başarı; mutlu bir hayatın; yaşanması anlamını;ifade etmez?
Hayatın içinde; karakter sahibi olmak kadar önemli; bir üstünlük yoktur...çünkü;inandığımız bütün doğruların ve sahip olduğumuz benliğimizin tanımıdır,yüzümüzden okunur;içimizde olan düşüncelerimiz? ve davranışlarımızla; ortaya çıkan duygularımız...arkamızdan; yapılan yorumlardır;ve ömür boyu anlatılan; bıraktığımız intibadır...yön verirken hayatımıza; mutlu veya mutsuz yapabilecek ;sahip olduğumuz,karakterimizdir...
İletişim de;doğru bildiğimiz yanlışlar ve sabit düşünceler...çocuğun ruhunda yaratılan;o sonsuz boşluk?koruyalım derken; çocuğa empoze ettiğimiz; biz olmadığımız zaman;sen asla yapamazsın?kişiliklerinin temelin de;üstün olma çabası ile zemin hazırladığımız,korumacı aile tutumu?ergenlik döneminde bir çok sorunun yaşanması;çocukluk döneminde ki ;sevginin farklı davranışlarla ifade edilmesi,hissettirmek ve dokunmak sevginin;ortak ve değişmeyen tek; ana dilidir?
Çocuklarımızın; hataları olacaktır? ancak; açıklamasını yaparken;seni çok seviyorum,sana karşı duygularım;değişmedi?sadece;davranışını onaylamıyorum? şeklinde; bir açıklama yapalım... sorunlarımızı; daha kolay çözmek için tavrımız ve tarzımız ;her zaman çok önemlidir...Başarısız olduğu derslerine; yoğunlaşıp nedenlerini; birlikte araştırırken;başarılı olduğu; dersler için takdir etmemiz; çocuklarımızın motivasyonu; açısından önemli bir detaydır?
Atatürk ilkelerine bağlı; Bayrak ve Vatan sevgisi ile bütünleşmiş; nesiller yetiştirelim?gelecek yıllar da;emeğimizin haklı; gururunu yaşayalım.Yeni nesil;ülkem ve dünya adına ;huzur ve barış içinde; yaşamanın bilinciyle; büyük ödüllere aday olmalı? ve bütün dünya ya; sesimizi duyurmalı Çocuklarımızla olan iletişimde; etkili olabilmek için; aynı dili, konuşmaya özen gösterelim?göz teması; kuralım,değerli olduğunu hissettirelim?
Eğitim;ailede başlar?toplum içinde; anne ve babanın; aynası çocuklarımızdır.Hayatımızın anlamı;yaşama sebebimiz?çocuklarımızın; başarı durumları bir şekilde; değişebilir?sonuç ne olursa olsun; en büyük değer ise ailemizin ;hep birlikte var olabilmesidir...Gençlerimizi; üniversiteye değil; hayata hazırlayalım.Kişiliğin; temelinde formülleri; ezberlemiş olmamızın; çok fazla önemi yoktur,dünyanın en önemli doktorlarını yetiştirebiliriz...asıl olan;insanların adına yakışan ve özenle çizdiği; karakteri ile toplum içinde; bıraktığı itibarıdır,çünkü;itibar karakterimizle; tamamlanır...
Değerli olmak;egomuzun arkasında aldığımız hayatlarda; bir anlam taşımaz,şahsımızın saygınlığı;sadece'' o an'' geçerlidir,önemli olan; arkamızda bıraktığımız egomuzun; ayrıcalığında değerlerimize; yakışmaktır...
MUTLU KALIN?
