HERKESLER siyasete kitlene dursun, öbür taraftan Kayserispor sessiz sedasız bir alt lige doğru ilerliyor.
Yazacaklarım belki de ne yönetimin, ne teknik heyetin, ne futbolcuların ne de taraftarların hoşuna gidecektir.
Ama; gerçeklerin üzerini örtüp, şaşıbakmak, bazışeyleri görmezden gelmek Kayserispor’a ‘ihanet’ olur.
Önce bir takıma bakalım;
- Ligin en ‘dirençsiz’ takımı.
- Ligin en ‘sistemsiz’ takımı.
- Ligin en ‘çıtkırıldım’ takımı.
Sanırım bunlar yeterli.
Geride kalan 13 haftayıele alırsak bu ‘en’leri fazlasıyla çoğaltabiliriz.
Aslında puan tablosuna ayrıntılıbir şekilde bakıldığında ne demek istediğimi gayet iyi anlayacaksınızdır.
Bu kadar kötü işlerin barındığıbir takımın başarılıolabilmesi zaten “futbolun adaletine” ters.
Peki; bu takım neden bu kadar kötü duruma geldi.
Birincisi; kadro oluşturulurken hatalar yapıldı.
“Bu takım uçacak, kaçacak” denilerek göz boyandı.
En önemlisi de takıma en büyük kötülük bu şekilde yapıldı.
Çünkü; geçen sezonun ikinci devresinde başlayan problemler silsilesi devam ediyordu, ama ne hikmetse kimse görmek istemiyordu.
Birinci suçlu; yönetimdir.
Bunun lam-ıcimi yoktur.
İkincisi teknik heyettir.
Oluşturulan kadroya “tamam” diyerek, yeterli bulduğu için.
Oysa ki, o bildiğimiz Ertuğrul Sağlam böylesine bir takıma, böylesine bir yapıya ne tamam derdi ne de gelirdi.
Belki de bilmediğimiz geçerli nedenleri vardı.
Ama; bugün hiç bir neden, hiç bir şekilde geçerli bir mazeret olamaz.
TAKIMDA DİRENÇ YOK...
Bunu derken içim sızlıyor.
Çünkü; görünen köy klavuz istemiyor.
Takımın yetersizliği, yönetimin habire “paravermezseniz şöyle olur böyle olur...” gibi serzenişleri.
Hepsi birer sorun olarak Kayserispor’un altına dinamit koyuyor.
Transfer yasağıolan, 18 kişilik kadroyu oluşturmakta bile sıkıntıçeken, ne oynadığıbelli olmayan, “dirençsiz” bir Kayserispor’un bu ligde fazla tutunacağına olan inancım her geçen gün biraz daha zayıflıyor.
Umarım; yanılan ben olurum.
GERÇEKLERİ GÖRMELİYİZ
Şimdi ben bu yazıyıyazdım ya, birileri beni “düşman” ilan edecek. Bindirilmişkıtalara talimat vererek hedef gösterecek.
Eleştiriye dahi tahammülü olmayan, futbolun F’sinden bi haber, kendini yönetici zanneden “eksik kumaş”lardan olumlu bir şey beklemek de saflık olur.
Sonuç olarak; ona sus, buna sus...
Sen karışma, sen kaşıma diyerek bir yere varılmaz.
Varılmadığıtarih boyunca net görüldüğü gibi, bundan sonra da görülecektir.
Asıl olan; “yanlışlardan arınmış” doğru şekilde bakmayıöğrenmektir..
Yoksa “bugün böyle-yarın şöyle” diyerek hiç bir yere varamayız!
