Yeni bir haftanın;heyecanı ile merhaba bugüne? yine,yeni,yeniden umutların ışığı ile gün aydınlandı ve nisan ayının,son günlerini yaşıyoruz.Hayatımızın farklı zaman dilimlerinde;yaşanılan olumlu olayları sahipleniriz hiç tereddüt etmeden,ancak;tek bir yanlışta başkaları dahil olur,zaman kaybetmeden ve ertelediğimiz geç kaldığımız her ne varsa öfke ile içimizde büyür ve hiç beklemediğimiz bir zaman da;çıkar karşımıza soğuk bir duvar gibi engel olur,güzelin her halini yaşatacak,anlara.
Hayatımızın ikinci evresinde;öğreniyoruz?önce ben değerliyim şeklinde düşünmemizin değerini. Valığımızı ilk olarak;çevremize hissettirelim bu çok farklı bir duygu;saygı ile sevginin aynada yansıması aslında kendi iç dünyamızın resmidir;bütün davranışlarımız aynı şekilde bizi ifade eder.İnsanlar eleştirildikleri özelliklerini;karşı tarafda net olarak görür çünkü;eksik olana beyin daha çok odaklanır.Hepimiz kusursuz olduğumuzu düşünmeyelim ve emek vermeyelim bu şekilde görünmek doğal olmayan emanet kişilikler olacağı için çabuk kaybolacaktır.Büyük veya küçük her insanın,hatası olabilir;önemli olan tekrarlamamaktır,her insan yüzleşmek istemez yanlış davranışlarının farkındadır ancak; zor gelir ve kaçar bu düşüncelerle karşılaşmaktan.
Neden;kendi başarı ve mutluluk tanımlarımız,kendimize ait değil?...açtığımız her yeni sayfada;yazmak çizmek ve tasarlamak için kalem başkalarında olduğu sürece bu sorunun cevabını biz veremeyiz. Hayatımızda;doğru tek ve değişmezdir bu düşünceyi öncelikle,kabul edelim.İnsanların endişesi;acaba, daha doğrusunu bilen varsa diye kendinde olan özgüven eksikliğidir,yanlış mı;anlaşılırım;ya hata yaparsam veya unutursam gibi gereksiz kurgularla zaman kaybetmeleridir.Sabit fikirli değil özgür ve değişime açık olan düşüncelerimizi yenileyelim?takılıp kalmayalım ne aynı konulara;nede aynı insanlara,esnek olalım ve zamana göre yaşayalım.
Yaşlarımızın değil;mutlu yaşadığımız hayatımızın doğrusu değişmez çünkü;her şey sizinle başlar??ben böyleyim?? kabul ederseniz? değerli olan saygı duyabilmek,başarımızla gururlanmak,koşulsuz sevebilmek;mesajını zarif bir şekilde verebilmek.Geçmişte;iz bırakan yıllarım var diye düşünenler olacaktır;geleceğimizin tecrübelerini nasıl kazanacaktık?vefasızlığı yaşamasaydık,üzenler,kıranlar, incitenlerin yanı sıra takdir eden,seven,saygı duyan ve başarılarımızı alkışlayan,değerimizin gücü ile ayaklarımızı yere basmamızı sağlayan her aşamanın yaşanmışlıkları değil mi?herşeye rağmen;insanı hayata bağlayan?
Hayat mükemmel olmadığını;öğretmek için herkesin hikayesini farklı rollerde,dağıtıyor?son dakikaya kadar sahne veriyor ve son replik??perde kapanana kadar her nefeste;bin şükürle yaşamaya devam??
??Ömür basamaklarını çıkarken,alın terimiz olsun ki;dönüş yolunda,gözyaşı olarak akmasın???
SEVGİYLE KALIN?
