Her insanın; yaşam standartlarında ;mükemmel olmasını istediği; bir çok düşünce vardır...İnsanlar; kendi iç dünyalarında ki; beklentilerine gerçek hayatlarında; sahip olamadıkları zaman; kendileri hakkında;daima olumsuz düşünürler...
İçlerinde; yaşadıkları çelişkili düşüncelerle; bütün kapıların kapandığı; duygusunu yaşarlar...aslında sonuna kadar açık olan ve hayal dünyamızı; gerçekle buluşturmak için sadece bir adım bekleyen... o kadar çok çıkış yolu vardır ki; sabit düşünceli olduğumuz zamanlar; aynı yörüngede kalmayı seçeriz...Karşılıklı; fikir alış verişi yapmak; emin olun kararsız kaldığımız;durumlarda... çok farklı bakış açısı ;yaratır... ve ufkumuzu; genişletir...
İnsanlar; karşılıklı anlaşabilmek için kesinlikle empati duygusunu hissetmelidir...
Empati kurabilmek; tabiki her zaman her durumda gerçekleşecek bir duygu değildir.Kişiler ve olaylar içerisinde farklılaşan bir duygu halidir.
Eşimiz,çocuklarımız,çevremiz ve iş arkadaşlarımız için mükemmel olmaları konusunda inanılmaz düşüncelerle üstün bir performans bekliyoruz...Her grup için olan beklentilerimizde; ben nasıl bir davranışlar sergiliyorum?sorusunu cevaplamak için samimiyetle; kendimize dönelim?
Mükemmel; kelimesinin bütün özelliklerini taşıyanlar olsaydı; hiç kimse mükemmeliaramazdı...Ön yargılarımızla yaklaştığımız kişilerle; iletişim kurduğumuz zaman gergin ve karmaşık bir konuşma gerçekleşir.Hoşgörü ve sükunet çerçevesinde yapılan paylaşımlar; huzurlu ve keyifli olarak hatırlanır.
İnsanları değiştiremeyiz ancak onlar değişmeye karar verirlerse olumsuz bütün davranışlarını geride bırakmayı başarırlar.Kişileri olduğu gibi kabul edelim hiç kimse aynı değildir...kendimizle aynı olmalarını beklemek; mutsuz ve uyumsuz bir ilişki sürecini başlatacaktır....
Ses tonumuzu,zaman ve mekan seçimini konuşma şeklimizi, saygı ile ifade ettiğimiz zaman çözümlenmeyecek hiç bir konunun olmadığını hayatımızın içinde yaşayalım...
Geçmiş yıllar da yaşadığımız çok küçük önemsiz olayları içimizde, saklamak yerine; sağlıklı bir bedende aşk ve sevgi ile yaşayan bir kalbe sahip olabilmenin ayrıcalığını düşünelim...Yaşamış olduğumuz mazi hakkında konuşmak onu gelecek yıllara taşır...
Bağışlamak ve affetmek doğru bir karar aşamasıdır...Geçmişin karamsarlığı, mutluluğumuzu gölgelemesin çünkü hayat çok kısa? Her yeni güne; sahip olduğumuz her şeyin değerini hatırlayarak başlayalım?Geçen yıllara son noktayı koyalım...
Son yedi günün vedasını yaparken;önemsenme...kabul edilme...değerli olma...yapabilme... güvenebilme ve sevildiğini;sevgisiyle hissettirebilme...bu duyguların ayrıcalığını karşı tarafa yaşatmamızın karşılığı aynı şekilde bize yansıyacaktır...yaklaşan yeni yılın; en güzel duygu adımlarını; atmak için bu değişimle başlayalım...
İnsanlar;dün yaşanan her ne varsa... unutmayı tercih etmek yerine; bugüne taşırlar...bu tutum; üzmek ve üzülmekten; bir adım öne geçemez...onun için çok sakin bir zaman da; aklımıza takılan konuları;
dinleyerek ve anlatarak; çözüme kavuşturalım...haklı olmak için değil;uzlaşmak için konuşalım...çünkü;herkesin doğrusu bir tanedir;önemli olan doğrularımızı ;tamamlamaktır...
Kadın erkek ayrımı yapmadan objektif bir bakış açısı ile yüksek ses ikili ilişkilerde ve genel ilişkilerimizde mutlu sona çok uzaktır...öfke anında; bütün doğrularımız; sadece bir yanlış ile silinir...güneş; ne kadar güzel doğmuş olsa da;hasarlı bir camdan günaydın diye seslenen;o ışık daima; karanlık görünür...kontrolümüzü;gereksiz konulara takılıp; kaybetmeyelim...
İnsanların; duygularına zarar vermediğimiz zaman ; en güzel duyguların zirvesinde yaşarız?Mutluluğu nasıl yaşatırsanız, bir ömür kalbiniz aşk ve sevgi ile atacaktır...hissettimediğimiz; hiçbir duygunun; karşılığını beklemeyelim...değerli olan; kalbimizin dışardan değil ;içerden açılmasıdır...
SEVGİYLE AŞKLA
KALIN?
