Ey aşk
Işığımı söndürsen de çiçeğimi soldursan da
Saçımı başımı yoldursan da
Sana boyun eğmeyeceğim
Senden korkmuyorum ey aşk kaşlarını çatma öyle
Dize getiremezsin beni böyle
Şimşeğin, yıldırımın vız gelir
Başka neyin var onu söyle
Sana koca bir ömür verdi Mecnun
Senin emrinle dağları deldi Ferhat
Gözün doymadı tatmin olmadın
Ne merhametin var senin ne insafın
Her defasında mutluluk sözü verdin
Oysa baharları güze yazları kışa çevirdin
Hep kazanıyordun zafer sarhoşu oldun
Çünkü karşında diz çökenleri buldun
Fakat bana diz çöktüremeyeceksin ey aşk
Beni esirin edemeyeceksin
Acılarla güçlenerek karşında dimdik duracağım
Sırrını çözdüm ey aşk planını bozacağım
Oyununa gelmem senin sana inanmıyorum
Oklarınla beni vuramayacaksın
Attığın kementten kurtulacağım
Beni yıkamayacaksın ey aşk
Beni yakamayacaksın
Ferhat’a Kerem’e yaptığını
Bana yapamayacaksın
Sana teslim olmayacağım
Şirin’i sevmeyecek Leylâ için ölmeyeceğim
Dağları delmeyecek çöllere düşmeyeceğim
Aşka yenilmeyeceğim
Abıhayat niyetine zehir içeceğim
Gözyaşımı içime döküp direneceğim
Herkes duysun ey aşk işte ilân ediyorum
Sana yenilmeyeceğim.
Sana yenilmeyeceğim!
(R. Serdar Özmilli)