Ülke genelinde Olimpiyata Hazırlık Merkezleri kurulmaya başlanıyormuş. Bu düşünce güzel ancak sporcuları koruyan sistemler olmalı. Doping ya da teşvik gibi konularda sporcuları uyaracak hatta durduracak isimler gerekiyor. Ama gel gör ki antrenörler aslına bakılırsa bu gayriahlaki durumların mimarlarıdır. Neyse orası ayrı bir konu ben asıl meseleye geleyim bugün Olimpiyatlara üye olan hatta kıl payı kaçıran ülkede sporcular kargatulumba taşınıyor. Bu gençler için ambulans tahsis edilmiyor, sağlıkçıların çantasında su harici bir şey bulunmuyor ondan sonra da birileri utanmadan gurur duyulacak şeyler yaptıklarını söylüyorlar. Tesislerden, merkezlerden konuşup utanmadan birde gururlanıyorlar. Böcek ısırmış gibi yürüyorlar. Bugün 11 yaşından tutun 45 yaşına kadar amatör küme de kendince spor yapan vatandaş var. Birinin dili boğazına kaçsın, biri başını bir yere vursun hapı yuttu. Saatlerce ilkyardım beklemek zorunda kalacak sen mitinglere ambulans konvoyu ile git sonra utanmadan olimpiyat ruhundan bahset. Biz olimpiyat ruhuna uygun hareket eden yönetici istemiyoruz. İstediğimiz çok basit. İnsan yönetici. İşlerine gelince sabahın köründe kapıya dizip saatlerce üfüren insanlardan onu beklemekte hakları sanırım. Hoş antrenörleri ya da yönelticileri ne yapıyor ki değil mi? Malzeme yardımından malzeme yardımına protokolle görüşme imkanı buluyor bu zamanda da methiyeler düzüp fotoğraf çektirmek istiyor. Ne acı kendi egosu için antrenörlük yapan antrenör bir yerden bir şey kurtarabilir miyim diyen yöneticiye sporcu olan gençler oydan başka bir şey düşünmüyor sonra hazırlık yapıyor.
