Hayat?a ilk merhaba ile başladığımız ve eğitimlerimiz de?aile;çocuk ve öğretmen? üçgeni;ayrılmaz bir bütündür... Eğitim sistemimizde; yaşanan bir çok reform; olumlu olarak gösterilmiş olsa da; tercih karmaşası yaşanmıştır... Başarı beklentimiz ;her anne ve baba için, çocuklarımızın zirve noktasına; yakın olmasının altında; olmamıştır? Hayatımızın; en değerli varlıkları olan çocuklarımızın;hedeflerine ulaşmaları için?hesabını ;hiçbir zaman yapmadığımız; sonsuz bir emek veririz?
Gelecekleri ;için sınırsız imkanlar sunmamız;yeterli değil?temelleri ; çok sağlam olan; bir metod uygulamamız ; gerekiyor...her anlamda; o kadar önemli bir konu ki;kişilikli bireyler yetiştirmek? Okullarımız; ikinci planda kalıyor;çünkü;hayat okulu eğitimi; ailede çocukluk döneminde; başlıyor...
İnsanlar; içinde bulundukları ortamlar da;itibar sahibi olabilir...ancak;itibar zannettiği şeydir...Hayal ettiği fotoğraf da; kendini görmesidir...dışarda ;bir anda sahip olduğu; topluluktur? ve çığ gibi büyür...bir saat de;anlatılır? nasıl; bir konum da olduğumuz...makam ve ünvanımız...zengin; orta veya şartları zorlayarak;verilen farklı hayat hikayelerimiz...yani;ışıltılı bir balondur; itibar?bazen; göz kamaştırır; bazende;gözden kaybolur;dikkat çekmez ve sadedir...
İnsanların; yalnızca? itibar sahibi olmak yolunda ki;düşünceleri ne yazık ki;çocuklarına örnek olmak adına; atılan yanlış bir adımdır...karakter; sahibi olmak silinmez? ve en önemli olanı; unutulmaz insanların; değerli özelliğidir...itibarınız; olsun yeter? şeklinde; yönlendirilen çocuklarımız; değerlerini; unutacak kadar maddi bir hırsla; yükselme çabası içindedirler...yalnız;alkışlayacağımız hiçbir başarı; mutlu bir hayatın; yaşanması anlamını;ifade etmez?
Hayatın içinde; karakter sahibi olmak kadar önemli; bir üstünlük yoktur...çünkü;inandığımız bütün doğruların ve sahip olduğumuz? benliğimizin tanımıdır...yüzümüzden okunur;içimizde olan düşüncelerimiz? ve davranışlarımızla; ortaya çıkan duygularımız...arkamızdan; yapılan yorumlardır;ve ömür boyu anlatılan; bıraktığımız intibadır...yön verirken hayatımıza; mutlu veya mutsuz yapabilecek ;sahip olduğumuz? karakterimizdir...
Sağlıklı bir şekilde; yapamadığımız iletişim hataları?ve çocuğun ruhunda yaratılan;o sonsuz boşluk?koruyalım derken; çocuğa empoze ettiğimiz; biz olmadığımız zaman;sen asla yapamazsın? düşüncemizle; zemin hazırladığımız; korumacı aile tutumu?ergenlik döneminde; yaşanan bir çok sorunun temeli; çocukluk döneminde ki ;sevginin ;farklı davranışlarla ifade edilmesi?hissettirmek ve dokunmak? sevginin;ortak ve değişmeyen tek; ana dilidir?
Çocuklarımızın; hataları olacaktır? ancak; açıklamasını yaparken;seni çok seviyorum?sana karşı duygularım;değişmedi?sadece;davranışını onaylamıyorum? şeklinde; bir açıklama yapalım... sorunlarımızı; daha kolay çözmek için tavrımız ve tarzımız ;her zaman çok önemlidir...Başarısız olduğu derslerine; yoğunlaşıp nedenlerini; birlikte araştırırken;başarılı olduğu; dersler için takdir etmemiz; çocuklarımızın motivasyonu; açısından önemli bir detaydır?
Atatürk ilkelerine bağlı; Bayrak ve Vatan sevgisi ile bütünleşmiş; nesiller yetiştirelim?gelecek yıllar da;emeğimizin haklı; gururunu yaşayalım?Yeni nesil;ülkem ve dünya adına ;huzur ve barış içinde; yaşamanın bilinciyle; büyük ödüllere aday olmalı? ve bütün dünya ya; sesimizi duyurmalı...
Çocuklarımızla olan iletişimde; etkili olabilmek için; aynı dili, konuşmaya özen gösterelim?göz teması; kuralım?değerli ;olduğunu hissettirelim?
Eğitim;ailede başlar?toplum içinde; anne ve babanın; aynasıdır çocuklarımız?Hayatımızın anlamı;yaşama sebebimiz?çocuklarımızın; başarı durumları bir şekilde; değişebilir?sonuç ne olursa olsun; en büyük değer? ailemizin ;hep birlikte var olabilmesidir...
Gençlerimizi; üniversiteye değil; hayata hazırlayalım... Kişiliğin; temelinde formülleri; ezberlemiş olmamızın; çok fazla önemi ;yoktur?asıl olan;insanların adına yakışan? ve özenle çizdiği; karakteri ile toplum içinde; bıraktığı itibarıdır...çünkü;itibar karakterimizle; tamamlanır?
SEVDİKLERİNİZLE