Betül Soydan'ın 9 Subat 2014 tarihli yazısından alıntıdır...
İç sesimizle olan iletişim,sağlıklı olduğu zaman dünü,bugünü ve yarını uzun vadeli düşüncelerle yaşayamayız.Çevremizde olan kişilerin çok farklı karakter ve kişilik yapısına; sahip olduklarını kabul edelim.İnsanlar aynı düşünce ve yaşam standartları ile dünya ya gelmiş olsaydı ,düzenin dengesi sağlanamazdı.
Yedi milyar insanın yaşadığı dünya da; İnsanlar aşk, sevgi ve mutluluğun resmini ruhlarında sonsuza kadar yaşatacağı sevme ve sevilmenin paylaşımları ile çizerler.Kadın ve erkek için tual aynıdır üzerinde ki,hikayeler farklıdır.İnsanlar, gözlerini kapattıkları zaman göremezler ancak ruhen kapalı olmak sadece nefes almaktır, yaşamak değildir.
Heyecanlar yaşamak ve hissetmek hayatımızın renklenmesi için detaylarda saklı olan duygularımızı öne çıkarır.Kişilerin duygularını ifade edebilme şekilleri çok farklılık gösterir ön yargımızla karar vermeyelim?bazı kişiler sevgilerini dokunarak gösterir?bazıları içinde yaşar sunamaz?bazı kişiler çok düşünür ancak ilgisini anlatamaz?bazı kişiler kolay ağlayamaz; katı olduklarını düşünmeyelim?her şey hakkında çok şey bilir ancak susmayı tercih eder; korkak değildir?gülmeyi tebessümle ifade eder; duygusuz değildir;İnsanları yargılamadan önce iki defa düşünelim.Nasıl görmek istiyorsak o şekilde yaşarız hayatın her anı bir mucizedir.
Hızlı geçen zaman da içimizde ki eksiler; bütün sızıların selinde olduğumuz düşündürüyor. Bu düşüncelerden kurtulmak için; hislerimizi özgürce yaşayalım?hiç beklemediğimiz anda yakalandığımız; mutluluk sağnağı ile hayatımızın rotası değişecektir.
Ne kadar derin olursa olsun ruhumuzda yaşadığımız kesiklerden; iz kalması mümkün olmayacaktır.Değerli olduğumuzu duyabilmek ve kabullenmek ruhumuzun; en önemli temel taşıdır.Hayatımız boyunca doğru yeri bulur ve hiçbir güçten etkilenmez.Önemli olan kendimize ait duyguların ortaya çıkması, çünkü bu duyguların değerini bir başkası asla belirleyemez.
Ruhumuzu; bedenimizde kaybetmeyelim; yaşama sebebimiz sevdiklerimiz? onlar ve kendimiz için; bütün benliğimizle; duygularımızı bütünleştirelim...bugünden kalan; yarının sabahında; doğan güneşin ışıklarına; uyanırken... bir tatlı tebessüm ile'' günaydın''... herkese'' uzak, yakın, seven, sevilen ve genç, yaşlı, çocuk, ağaç, çiçek,kuş... kocaman bir sevgiyle kucaklıyorum... ve şükrediyorum; bütün güzellikleri gördüğüm ve sağlıklı bir derin nefes aldığım için...kabuğumuzu kıralım; içimizde kalmasın'' yaşamaya ve yaşatmaya dair'' her ne varsa...karar sizin?
Her şeye rağmen...''umutları yazmak, mutlulukları çizmek, hayalleri paylaşmak''... ve hayatın yaşamaya değer olduğunu; unutmamak...
SEVGİYLE KALIN?
